Kiedyś już o tym wspominałam, ale pozwolę sobie na małe powtórzenie – książki o książkach, księgarniach, bibliotekach i czytelniczej pasji to coś, do czego mam słabość. Gdy te motywy wysuwają się na pierwszy plan to jest spora nadzieja, że dobrze się w takiej historii odnajdę (tak było chociażby w przypadku „Księgi wieszczb”, „Cienia wiatru”, „Magicznej Biblioteki Bibbi Bokken”, „O dziewczynce, która chciała ocalić książki”). Zdarzają się oczywiście powieści mniej porywające („Wiśniowy Klub Książki”), ale miałam przeczucie, że „Spacerujący z Książkami” Carstena Henna, o którym dziś chciałam wam opowiedzieć, będzie należał do tych, które wywołują w sercu ciepło.

Carl Kollhoff jest takim księgarzem, na jakiego chciałoby się trafiać zawsze – oddany książkom, pełen pasji i potrafiący polecić lekturę idealnie trafiającą w gust czytelnika. Ma już ponad siedemdziesiąt lat, ale niezmiennie wyrusza w wędrówkę po mieście z plecakiem na plecach, by dostarczyć swoim wyjątkowym klientom książki. Każda zapakowana niczym prezent, każda czekająca na to, by zostać przekazana w odpowiednie ręce. Pewnego dnia utarty rytm jego spacerów zaburza pewna rozgadana dziewczynka w jaskrawożółtej kurtce, która przedstawia się jako Schascha i zamierza mu towarzyszyć. Carl mimo że lubi dzieci to zupełnie ich już nie rozumie, a książki dostarcza zawsze sam i nie chce tego zmieniać. Szybko okaże się jednak, kto z ich dwojga jest bardziej stanowczy w kwestii swoich postanowień.

Carsten Henn stworzył historię przy której – mimo dosyć ciężkiego czasu – szczerze się uśmiechałam. Ma prostą fabułę i nie doświadczyłam w niej wielu zaskoczeń, ale jest tu za to sporo emocji, które mi się udzielały. Polubiłam Carla i Schaschę i wyobraziłam sobie, że razem z nimi wędruję od jednego domu do drugiego i wręczam zapakowaną pieczołowicie książkę. Zresztą znam to uczucie (szalenie przyjemne!), gdy polecona komuś lektura idealnie do tej osoby trafia. A główny bohater ma sobie tyle miłości do czytania, że nie sposób mu nie kibicować i nie przeżywać jego przygód i przeszkód, z którymi przyjdzie mu się mierzyć. Dodać do tego niezwykle rezolutną dziewięciolatkę, plejadę barwnych klientów i mamy zajmującą i dającą wytchnienie opowieść.

„Spacerujący z Książkami” to urocza historia, z której można wynieść kilka ważnych lekcji i przekonać się, że książki naprawdę mają moc zmieniania świata. Taką moc ma też przede wszystkim ludzka serdeczność i chęć spojrzenia na innych sercem i podarowania czegoś od siebie. Może to być idealna książka, ale największą wartość ma po prostu chwila uwagi i poświęcenie czasu na poznanie drugiego człowieka bliżej. Cieszę się, że mogłam towarzyszyć bohaterom stworzonym przez Carstena Henna, bo to była niezwykle przyjemna, pełna ciepła i pouczająca powieść.

„Mówi się, że książki same znajdują czytelników, czasami jednak potrzebują kogoś, kto wskażę im drogę”. (s. 9)

„A na tym świecie i tak danych jest nam za mało dni, aby jeszcze jakiś tracić”. (s. 30)

„Rozumiał ludzi, którzy zbierają książki, tak jak inni znaczki pocztowe. Którzy chętnie przesuwają wzrokiem po ich grzbietach, bo w książkach mieszkają inni ludzie, z którymi czują pewną więź - a to dlatego, że dzielą te same losy. Albo chętnie by je dzielili. Którzy otaczają się książkami, jakby były ich dobrymi przyjaciółmi, z którymi wynajmują wspólne mieszkanie”. (s. 38)

„Każda książka ma serce, które zaczyna pulsować, kiedy się ją czyta, bo wówczas łączą się z nim także nasze serca”. (s. 54)

„Z każdą nową książką powinno się też dostawać stosowną ilość czasu, żeby móc ją w spokoju przeczytać”. (s. 99)

„To, co się wie i co się człowiekowi wydaje, że wie, to czasem dwie różne rzeczy”. (s. 177) 

Książki, o których wspominam we wpisie