Julie Clark – Ostatni lot

30.06.2020

Julie Clark, Ostatni lot [The Last Flight], tłum Paweł Wolak, Muza, 2020, 448 stron.

Claire niemal nieustannie musi się chować za maską – kiedy patrzą inni jest zakochana i oddana swojemu mężowi; kiedy patrzy tylko on musi być posłuszna we wszystkim i poukładana. To Rory od dawna decyduje o jej życiu, a sprzeciw może się skończyć ostrą reprymendą lub czymś znacznie gorszym. Kiedyś próbowała już odejść, ale tak wpływowy i bogaty mąż, którego wielu podziwia i jest wobec niego ślepo lojalnym, to prawdziwa pułapka. Przeszkody pojawiają się na wielu frontach, ale tym razem jest zdeterminowana, by uciec. Nic nie idzie jednak tak, jak sobie od wielu miesięcy planowała… Spotkana na lotnisku nieznajoma wydaje się jedynym ratunkiem. Claire zamienia się z Evą biletami - pierwsza leci do Oakland, a druga do Portoryko. Karaibski kierunek okazuje się tragiczny – w katastrofie samolotu giną wszyscy pasażerowie. Claire nie wie co ma robić, tym bardziej, że Eva nie powiedziała jej prawdy o swoim życiu.

Przez pierwszą połowę książki towarzyszył mi uporczywy niepokój i niepewność wobec tego, czego właściwie mogę się spodziewać po tej historii. Udzieliły mi się emocje Claire i to stąpanie w ciągłym napięciu, jakby pod powierzchnią buzowało niebezpieczeństwo, które tylko czeka na odpowiedni moment. Nie wiedziałam czy związane będzie z Rorym czy może raczej przeszłość Evy pociągnie za sobą niespodziewaną lokatorkę jej domu. To był nieprzyjemny, ale pożądany w takich książkach stan. Problem w tym, że w pewnym momencie gdzieś się to wszystko trochę rozmyło, mimo że sytuacja głównej bohaterki wcale się nie poprawiała. Została we mnie jednak aż do końca duża ciekawość wobec pomysłów autorki i nadzieja na naprawdę mocne uderzenie. I tego ostatniego mi tu niestety zabrakło, chociaż jako całość „Ostatni lot” naprawdę przypadł mi do gustu.

Julie Clark postawiła na wątek przemocy domowej i pokazała go w interesujący sposób. Claire nie działa pochopnie, bo wie, że jej mąż ma ogromne możliwości. Kiedy sypie się wielomiesięczny plan wydaje się wprawdzie zagubiona, ale jednocześnie zdaje sobie sprawę że nie ma powrotu i to daje jej siłę do działania. Na pewno nie pomaga jej nieufność wobec innych i nieustanne oczekiwanie na cios, ale stara się jak może. Historia Evy jest zupełnie inna, a jednak to ostatnie zdanie pasuje też do niej. Poznajemy ją lepiej w retrospekcjach i z każdym odkrytym elementem patrzy się na nią nieco inaczej. W obu bohaterkach na przestrzeni książki zachodzą zmiany i autorce udało się to w ciekawy sposób pokazać.

„Ostatni lot” to powieść, w której czuje się panowanie autorki nad poszczególnymi wątkami i przemyślane poprowadzenie fabuły. Wszystko spina się w odpowiednich momentach w zgrabną całość, dzięki czemu to jedna z tych książek, które naprawdę dobrze się czyta. Obie bohaterki uciekają, ale tak naprawdę nie o samą ucieczkę chodzi, a o moment, w którym wreszcie nie będą musiały żyć w strachu i poczują się wolne. Łatwo jest się zaangażować w ich losy i czekać na to, jak się potoczą. I tylko z tyłu głowy mam to małe rozczarowanie, że zabrakło mi tu czegoś, przy czym szerzej otworzyłabym oczy ze zdziwienia; takiego momentu, który by mną naprawdę mocno wstrząsnął. Mimo to podobało mi się to pierwsze spotkanie z Julie Clark i czekam na kolejne.

Garść cytatów:

„Śmierć naszych marzeń zasługuje na żałobę”. (s. 45)

„Tożsamość to dziwna rzecz. Czy jesteśmy tymi osobami, za które się uważamy, czy też liczy się to, jak widzą nas inni? Czy oceniają nas przez pryzmat tego, co chcemy im pokazać, czy może raczej skupiają się na tym, co usilnie staramy się ukryć?” (s. 223)

~~*~~

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Muza.

[Kasia]

11 komentarze

Agnieszka Kaniuk1 lip 2020, 06:59:00
Bardzo podobała mi się ta książka.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Dominika S.1 lip 2020, 13:19:00
Mam zamiar przeczytać tę powieść, więc cieszę się, że oceniłaś ją pozytywnie. Mam wrażenie, że brak tego mocnego tąpnięcia w finale to bolączka naprawdę wielu thrillerów. Tak wielu, że już niejako godzę się z tym, że zakończenia nie mają tego "wow". A jak mają to często są zbyt przekombinowane i niewiarygodne.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Ew1 lip 2020, 21:22:00
Czuję się przekonana, mimo paru mankamentów. Zresztą, i tak przymierzałam się do sięgnięcia po "Ostatni lot", więc... :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Zuzanna P.1 lip 2020, 23:28:00
Mi również się podobała :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
R.A.Ciężka6 lip 2020, 18:47:00
Sam pomysł wydaje mi się ciekawy. Już parę innych recenzji tej książki też czytałam i faktycznie niektórym czegoś brakuje ten książce. Może kiedyś się skuszę i sama zobaczę :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi