Harlan Coben – Bez śladu

13.01.2020

Harlan Coben, Bez śladu [Fade Away], tłum. Andrzej Grabowski, Albatros, 2018, 400 stron.

Myron Bolitar, tom 3.

Był już futbol w „Bez skrupułów”, był tenis w „Krótkiej piłce”, a w „Bez śladu” przyszedł czas na koszykówkę – dyscyplinę najbliższą Myronowi Bolitarowi, bo dziesięć lat wcześniej był o krok od kariery koszykarza. Przekreśliła ją paskudna kontuzja kolana i wydawało się, że nie ma już szans na powrót na boisko. Właściciel popularnego klubu proponuje mu jednak podpisanie kontraktu i bycie częścią drużyny. Ma w tym jednak konkretny interes, bo chce zyskać pomoc w odnalezieniu jednego ze swoich zawodników, który zniknął w niejasnych okolicznościach.

Trzeci tom serii o agencie sportowym Myronie Bolitarze i jego przyjacielu – Winie, to kolejna zagadka do rozwiązania. Główny bohater z jednej strony doskonale zdaje sobie sprawę, że jego kontrakt to tylko przykrywka, a z drugiej nie potrafi uwolnić się od emocji, jakie wywołuje w nim wyjście na boisko i bycie częścią tego, na co przed laty w jednej chwili stracił szansę.

Harlan Coben stawiając tym razem na taką, a nie inną dyscyplinę sportową i wokół niej kreując całą fabułę, daje możliwość lepszego poznania Myrona. Autor świetnie z tej możliwości korzysta, wplatając w główny wątek garść scen, dających odczuć jak bardzo utracone możliwości mimo wszystko gryzą Bolitara. Po dotkliwej kontuzji nie użalał się nad sobą – stanął na nogi, podjął studia prawnicze, założył firmę i dobrze sobie radzi jako agent sportowy, ale koszykówka zawsze zajmowała w jego sercu miejsce szczególne. Między innymi ze względu na to mocniejsze odkrycie emocjonalne głównego bohatera „Bez śladu” podobało mi się jakoś szczególnie.

Nie brakuje też niczego zagadce, z którą muszą się zmierzyć Myron i Win. Chociaż oboje zawodowo zajmują się czymś zupełnie innym niż sprawy typowe dla policji czy detektywów, to świetnie się sprawdzają jako śledczy. Każdy ma jakieś kontakty, które bardzo się przydają, a odkrywanie kolejnych elementów układanki i łączenie ich ze sobą idzie im naprawdę sprawnie. Nie jest to typowy duet, jaki można spotkać w powieściach tego typu, ale to akurat dobrze. Coraz bardziej lubię spotkania z nimi i nie raz uśmiechałam się przy jakimś fragmencie, kiedy Myron zgrywał cwaniaka, a Win pokazywał, że lepiej nie postrzegać go jedynie jako wyniosłego ważniaka.

Podobnie jak w drugim tomie („Krótka piłka”), tak i tym razem odgadłam zakończenie kilka stron przed jego ujawnieniem. Oczywiście żałuję, że Cobenowi nie udało się trzymać mnie w niepewności aż do końca, ale nie czułam się jakoś mocno rozczarowana, bo przez większość powieści musiałam mierzyć się z przeróżnymi teoriami. Możliwości pojawia się całkiem sporo i każda w jakimś momencie wydaje się całkiem prawdopodobna.

Z każdą kolejną częścią serii przekonuję się, że połączenie ciekawej zagadki z przywiązaniem do bohaterów, których mogę jeszcze spotkać, bardzo mi w przypadku Cobena pasuje. Miło wspominam inne jego książki, ale dosyć szybko ulatują mi one z pamięci, a te związane z Myronem i Winem zostają mi w głowie jakoś dłużej. Sportowy świat niby mnie jakoś szczególnie nie pociąga, ale wcale nie nudzę, czytając o jego kulisach. „Bez śladu” zdecydowanie mnie nie zawiodło i już się nie mogę doczekać, żeby sprawdzić czy czwarty tom – „Błękitna krew” – będzie trzymał poziom.

Garść cytatów:

„Marzenia nie umierają. Już myślisz, że są martwe, a one tylko zapadły w sen zimowy jak wielki stary niedźwiedź. A gdy takie marzenie drzemie dłuższy czas, niedźwiedź budzi się głodny i zły”. (s. 26)

Myron Bolitar

[Kasia]

14 komentarze

Agnieszka Kaniuk13 sty 2020, 20:59:00
Uwielbiam twórczość tego autora. Tej serii jeszcze nie czytałam, ale za to czekam na najnowsze wznowienie Jego książki O krok za daleko, które już do mnie podąża. 😊
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Wioleta Sadowska 13 sty 2020, 22:31:00
Ta seria chodzi mi po głowie od dłuższego czasu. Robisz świetne, klimatyczne zdjęcia.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Sylwia*książka na prezent*15 sty 2020, 13:18:00
Ooo, to dla mnie, wciągnęłaby mnie pewnie fabuła i nikt by się do mnie nie dodzwonił przez dwa dni :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Sylwia (nieperfekcyjnie.pl)15 sty 2020, 15:02:00
W następnym miesiącu zamierzam w końcu zapoznać się z twórczością Cobena dzięki jego najnowszemu tytułowi.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Matka Puchatka16 sty 2020, 17:49:00
Nadal nie przeczytałam żadnej książki tego autora. Może w tym roku uda mi się sięgnąć po jakąś powieść, która wyszła spod jego pióra. Ni wiem w sumie, dlaczego tak wyszło. Muszę się poprawić, by wyrobić sobie zdanie (chociaż powierzchowne) na jego temat.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Alicja S.18 sty 2020, 21:17:00
Wszyscy polecają Cobena, aż wstyd, że jeszcze nic jego nie czytałam :O
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Czytoholik.pl26 sty 2020, 18:02:00
"Bez śladu" wspominam bardzo miło, choć wątek powrotu Myrona na boiska NBA wydał mi się nieco za bardzo naciągany. Z drugiej strony dało to możliwość lepszego poznania głównego bohatera, co i Tobie także przypadło do gustu. Też mam podobnie, że z książek Cobena te z Myronem i Winem pamiętam najlepiej ;)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi