Khaled Hosseini – Chłopiec z latawcem

20.06.2018

Khaled Hosseini, Chłopiec z latawcem [The kite runner], tłum. Maria Olejniczak-Skarsgård, Albatros, 2018, 416 stron.

Dobrze jest trafiać na takie książki jak „Chłopiec z latawcem”, bo chociaż momentami rozrywają serce i sprawiają, że wstrzymuje się oddech, to jednocześnie mają w sobie siłę, by przenieść czytelnika w zupełnie nieznane miejsca i zbliżyć go do bohaterów na tyle mocno, żeby przeżywał ich historię tak, jakby był tuż obok.

Dwunastoletni Amir nie ma pojęcia, że beztroskie dni pełne zabaw niedługo się skończą. Są lata 70. XX wieku, a codzienność w Kabulu toczy się utartym rytmem. Najpierw na próbę los wystawi właśnie Amira, który nie pomoże swojemu przyjacielowi Hasanowi wtedy, gdy ten najbardziej będzie go potrzebował, a niedługo później cały Afganistan stanie przed własnym wyzwaniem - sowiecką inwazją. Kawałek po kawałku zacznie znikać dobrze znana rzeczywistość, by zrobić miejsce ogromnemu poczuciu winy, nienawiści, brutalności i braku litości. Minie wiele lat, trochę zmienią się okoliczności, ale wiele z tych elementów nadal będzie sprawowało władzę – czy to w sercu dorosłego już Amira, czy niszczejącego Afganistanu.

Wspomnienia Amira z czasów dzieciństwa – jego relacja z Hasanem (służącym i jednocześnie towarzyszem zabaw), ale także z ojcem - poruszają najmocniej. Dziecięca przyjaźń zderza się ze strachem oraz z potrzebą bycia kimś ważniejszym, szczególnie w oczach wymagającego taty. Zadziwia i wzrusza pełna pokory i oddania postawa Hasana – chłopca, którego uśmiech potrafiłby pewnie rozjaśnić najbardziej pochmurny dzień. Do czasu, aż na jego drodze stanie ktoś, kto za punkt honoru weźmie sobie skrzywdzenie go w naprawdę okrutny sposób. Khaled Hosseini genialnie ukazuje targające bohaterami emocje, a przy tym nie daje czytelnikowi łatwych odpowiedzi – nie tworzy jednowymiarowych postaci, które łatwo będzie zaszufladkować. Każdy popełnia błędy, ale niektóre z nich zmieniają wszystko. Amir po latach nadal będzie miał głowie obraz przyjaciela, dla którego czasami przyjacielem nie był.

Od pewnego momentu wydawało mi się, że emocje związane z wydarzeniami sprzed lat opadły i autor nie zdoła mnie już mocno poruszyć. A jednak i w dalszej części książki pojawiają się takie chwile, gdy wszystko na moment jakby się zatrzymuje, bo dzieje się coś, co burzy poczynione przewidywania. Khaled Hosseini potrafi więc nie tylko snuć przejmującą opowieść, mocno osadzoną w miejscu, do którego rzuca bohaterów, ale udaje mu się też nie podążać utartą ścieżką i pokazać, że nie wszystko jeszcze jest przesądzone.

Mam przeczucie, że „Chłopiec z latawcem” będzie jedną z tych powieści, które zostają w głowie na dłużej. Przemyślana, mądra, pełna emocji i wzbudzająca mnóstwo refleksji – taka jest ta książka. Przywiązałam się do bohaterów i im bliżej było końca, tym mniej chciałam się z nimi rozstawać. Wciąż widzę unoszący się w górze latawiec, wciąż są we mnie emocje, które ta historia wywołała.

Garść cytatów:

„Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się ich wypełnić naszymi ulubionymi kolorami”. (s. 31)

„I to jest właśnie kłopot z ludźmi, którzy mówią, co myślą. Są przekonani, że inni też tak się zachowują”. (s. 68)

„(…) zawsze mocniej boli utrata czegoś, co się miało, niż brak tego”. (s. 239)

~~*~~

Za książkę dziękuję wydawnictwu Albatros.

[Kasia]

11 komentarze

Agnieszka Kaniuk20 cze 2018, 21:43:00
Myślę,że książka pochłonie mnie bez reszty i skradnie moje serce. 😊
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Wioleta Sadowska 21 cze 2018, 07:42:00
Uwielbiam, gdy książka wywołuje takie emocje. Twoja recenzja jest bardzo zachęcająca.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Czytoholik.pl21 cze 2018, 12:50:00
W Twojej recenzji "Chłopca z latawcem" przeważają słowa: 'wzruszać' i 'emocje'. Zatem bardzo się cieszę, że choć w drobny sposób zachęciłem Cię do przeczytania tej książki :) Bo właśnie głębokie wzruszenie i mocne emocje, które odczuwałem w trakcie lektury sprawiły, że powieść Hosseiniego wdarła się do top 10 moich ulubionych książek. Świetnie, że i Tobie się podobała :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
AnnRK23 cze 2018, 20:03:00
Czytałam dwie książki tego autora. Obydwie piękne.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Karolajna25 cze 2018, 16:03:00
Zaintrygowałaś mnie i nie mogę teraz przejść obok tej książki obojętnie. :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Księgozbiór Kasiny10 lip 2018, 00:05:00
Ja czytałam na razie tylko "Tysiąc wspaniałych słońc". Ale pomimo, że było to ładnych parę lat temu, to pamiętam jakby to było wczoraj - wrażenie ogromne...
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi